داشتن یک ایده‌ بزرگ برای ساختن یک شرکت عالی کافی نیست. این عقیده‌ کوین اوکانر بنیان‌گذار مشترک دابل‌کلیک و مدیرعامل فاینددِبست است. آن‌چه مورد نیاز است تیم‌هایی از افراد بااستعداد است که به‌شکلی سازمان‌د‌هی شده‌اند که به افراد اجازه می‌دهند واقعا بدرخشند.

وجود کسب و کارها یک دلیل ساده دارد: حل یک مساله‌ بزرگ. در دل هر محصول یا خدمت موفق، نیازی پاسخ‌ نگفته شده وجود دارد که به بازاری به‌اندازه‌ کافی بزرگ دست یافته است. اما تنها داشتن یک ایده‌ عالی که مساله‌ای بزرگ را حل کند کافی نیست. پشت هر شرکت موفق، تیمی انعطاف‌پذیر ایستاده است که می‌تواند به‌صورتی اثربخش یک چشم‌انداز را به یک کسب و کار در حال رشد تبدیل کند. ۹ ترفند زیر به شما برای سازمان‌دهی تیم‌تان در راستای دستیابی به موفقیت کمک می‌کنند:

سبک مدیریت: سازمان‌دهی ماتریسی مبتنی بر تیم‌ برنده‌ بازار به‌جای تیم برنده وظیفه‌ای

همه‌ ساختارهای سازمانی زیان‌آور هستند؛ مگر زمانی که مجبور باشید سازمان‌تان را براساس بازار سازمان‌دهی کنید. هم‌سوسازی کارکنان با بازارها با کمک یک ساختار سازمانی مسطح‌سازی شده اثربخشی را افزایش می‌دهد، گلوگاه‌های سازمانی را از بین می‌برد، تعارضات میان اولویت‌ها را ناپدید می‌سازد و فرایند تصمیم‌گیری را در صنعتی که رقابت در آن «لحظه‌ای» است، تسریع می‌بخشد.

افراد را برای تصمیم‌گیری توان‌مند سازید

بسیاری اوقات تصمیمات در زنجیره‌ مدیریت تا جایی بالا می‌روند که دانش کافی برای اتخاذ بهترین تصمیم وجود ندارد. در اغلب موارد تصمیمات بزرگ نباید توسط مدیریت گرفته شوند. اگر شما یک تیم هوشمند دارید، باید تک‌تک افراد را برای گرفتن تصمیمات مرتبط با گروه‌‌ها و نقش‌های خود توان‌مند سازید. ‌علاوه بر سرعت بخشیدن به تصمیمات و کمک به تبدیل شدن اعضای تیم امروزی به مدیران آینده، این امر موجب ایجاد یک حس مالکیت نسبت به کار در کل تیم شما می‌شود.

برنامه‌ریزی استراتژیک باید بر راه‌حل‌ها متمرکز باشد

بعد از مشارکت در راه‌اندازی چندین شرکت، متوجه شده‌ام که «برنامه‌ریزی استراتژیک» ـ‌وقتی تیم مدیریت کنار هم می‌نشینند تا مشخص کنند شرکت قرار است به کجا برود‌ـ اغلب چیزی بیش از وقت‌تلف کردن نیست و تمرکز شما را از جایی که انرژی‌تان را باید روی آن‌جا متمرکز کنید ـ‌یعنی ساختن یک محصول برجسته‌ـ منحرف می‌سازد. شما باید به‌صورت استراتژیک در مورد مسائلی که باید حل بکنید فکر کنید؛ نه درباره‌ ارقام درآمد، سود یا دیگر پیش‌بینی‌ها. اگر یک محصول عالی بسازید که یک مساله‌ بزرگ را حل کند، آمار و ارقام هم از موفقیت آن محصول تبعیت خواهند کرد.

با استفاده از تکنیک اولویت‌بندی توفان فکری آگاهی و احساس مالکیت ایجاد کنید

سریع‌ترین و اثربخش‌ترین راه برای حل یک مساله و دست‌یابی به بهترین راه‌حل، روشی است که من آن را تکنیک اولویت‌بندی توفان فکری ((Brainstorm Prioritization Technique (BPT) می‌نامم. اگر تیم هوشمندی داشته باشید، آن‌ها باید بتوانند به پاسخ‌های درست دست بیابند. روش BPT همه‌ پاسخ‌ها را جمع‌آوری می‌کند، هر گونه گزینه‌ بد یا غیرامکان‌پذیر را حذف می‌کند، آگاهی را میان اعضای تیم شما پخش می‌کند و در زمان صرفه‌جویی می‌کند. برای این منظور از ۵ گام زیر پیروی کنید:

۱٫ بر اساس نوع مساله‌ای که می‌خواهید آن را حل کنید، مشخص کنید کدام یک از اعضای تیم باید در فرایند توفان فکری درگیر باشد. سعی کنید اعضای گروه را به حداکثر ۱۰ نفر محدود کنید. مدیریت گروه‌های بسیار بزرگ‌، می‌تواند خیلی سخت باشد.

۲٫ پس از ساختن یک گروه از افراد مرتبط و مناسب، به‌صورت شفاف مساله‌ای را که تلاش می‌کنید حل‌اش کنید بیان کنید و به همه‌ افراد اجازه بدهید راه‌حل‌های خودشان را ارائه کنند. در این مرحله هیچ‌گونه زمانی برای ارزیابی گزینه‌های مختلف صرف نمی‌شود. همه‌ ایده‌ها را جایی که همه ببینند، بنویسید.

۳٫ زمانی که به تعداد قابل قبولی راه‌حل‌های محتمل دست یافتید ـ‌هر جایی بین ۲۰ تا ۱۰۰ ایده‌ـ تعداد راه‌حل‌‌های ممکن را بر سه تقسیم کنید. حاصل این تقسیم، تعداد رأیی را که هر یک از اعضای تیم خواهند داشت نشان می‌دهد.

۴٫ برای ارزیابی هر یک از گزینه‌ها، رهبر نشست BPT باید هر ایده را با صدای بلند بخواند. سپس در مورد آن گزینه رأی‌گیری می‌شود. تعداد آرای آن گزینه کنار آن نوشته می‌شود. معمولا تنها تعداد کمی از ایده‌ها تعداد قابل قبولی رأی را دریافت خواهند کرد. اگر بیش از ۳یا ۴ گزینه بیش‌ترین رأی را کسب کردند، گزینه‌ دارای کم‌ترین رأی را حذف کنید و فرایند BPT را از نو تکرار کنید.

۵٫ وقتی به سه یا چهار را‌ه‌حل مناسب دست یافتید، هر گزینه را به‌دقت بررسی و آزمایش کنید تا مشخص شود کدام یک امکان‌پذیرتر و اثربخش‌تر است.

زمانی که BPT را به‌پایان برسانید، به جوهره واقعی مدیریت دست یافته‌اید: درک این‌ موضوع که یک یا دو چیزی که باید روی آن‌ها تمرکز کنید کدام‌اند و آگاه‌سازی همه در مورد آن‌ها.

علائق شخصی را با آغوش باز پذیرا باشید

اغلب افراد در نهایت کاری را انجام می‌دهند که دوست دارند. بنابراین به‌جای این‌که با این واقعیت بجنگید، تلاش کنید به کارکنان‌تان کمک کنید تا علائق شخصی خود را با اهداف سازمانی هم‌سو سازند. به اعضای تیم خود اجازه دهید عضو گروه‌های جدیدی شوند و علائق خود را در سازمان دنبال کنند. هم‌چنین مدیرانی را تشویق کنید که افراد برجسته را زمانی که جایگاه مناسب‌تری برای آن‌ها می‌یابند، جابه‌جا می‌کنند.

در زمان استخدام، مهارت‌ها را فراموش کنید

در اغلب اوقات می‌شود مهارت‌ها را به افراد آموخت؛ اما هوشمندی را نه. افراد را براساس مهارت‌های کنونی‌شان استخدام نکنید؛ افرادی را که سطح اولیه‌ای از هوشمندی دارند و قهرمانان رقابت‌‌مداری که به‌سرعت شغل‌شان را می‌آموزند، برگزینید. برخی از هوشمندترین افرادی که من استخدام‌شان کرده‌ام از دانشگاه‌هایی بیرون آمده‌اند که نام‌‌شان در هیچ فهرستی از دانشگاه‌های برتر قرار ندارد. بالاخره روزی اغلب مسائل جذاب سازمانی، آن‌هایی خواهند بود که هیچ کس تا به‌امروز با آن‌ها مواجه نشده است ـ‌به‌ویژه در یک بنگاه تازه‌تأسیس. بنابراین شما نیازمند استخدام افرادی هستید که می‌توانند خارج از چارچوب‌های مشخص بیندیشند و به راه‌حل‌هایی بی‌همتا برای مسائل پیچیده دست یابند.

ارشدیت سنی، زیان‌بار است.

استخدام، اخراج و ارتقاها نباید براساس ارشدیت سنی صورت پذیرد. این تصمیمات باید همیشه براساس شایستگی اتخاذ شوند. بسیاری از اوقات، افرادی را می‌بینید که در مورد موضوعی ادعا دارند؛ آن هم تنها به این دلیل که در آن کار خاص یا محل کارشان بیش‌ترین سابقه را دارند. این افراد حتی زمانی که اعضای جدید یک تیم بهترین ایده‌ها را ارائه می‌کنند یا سخت‌تر از همه کار می‌کنند، هم دست از ادعاهای‌شان برنمی‌دارند. من اغلب به اعضای تیم‌ام در «فاینددِبست» می‌گویم که من شغل‌ام را به‌عنوان مدیرعامل هر روز دوباره به‌دست می‌آورم. اگر آن‌ها نشان بدهند به‌عنوان مدیرعامل از من بهترند، می‌توانند شغل مرا داشته باشند.

به مشتریان اجازه ندهید راه‌حل را به شما دیکته کنند

زمانی که تیم خود را براساس بازار سازمان‌دهی می‌کنید، نسبت به مشتری‌تان در جایگاه بهتری برای دیدن دردها قرار دارید. به مشتری اجازه بدهید مساله را به شما دیکته کند، نه راه‌حل را. مشتریان بعضی وقت‌ها مسائلی را می‌بینند که شما نمی‌بینید، زیرا در اغلب اوقات بیش از حد درگیر عمق جزئیات محصول هستید. اما زمانی که نوبت راه‌حل رسید، هیچ‌کس بهتر از تیم شما نیست که می‌تواند بهترین پاسخ را ارائه دهد. (و قاعدتا نباید هم کسی بهتر از شما باشد.)

واضح‌ترین راه‌حل اغلب نادیده گرفته می‌شود.

چنان‌که در کتابم با عنوان «نقشه‌ نوآوری: خلق چیزی از هیچ» توضیح داده‌ام، پاسخ‌های واضح معمولا نادیده گرفته می‌شوند. بسیاری اوقات افراد از راه‌حل‌های آشکار رضایت کسب نمی‌کنند یا فکر می‌کنند که راه‌حل‌های ساده نمی‌توانند خوب و مناسب باشند. این در حالی است که این راه‌حل‌ها می‌توانند کم‌هزینه‌ترین و اثربخش‌ترین راه‌حل‌های ممکن باشند.

نویسنده: کوین اوکانر